Ο Πώνης, γνωστός ως Πωνιπεύς ή Ποναπείς, είναι ένας αρχαίος ελληνικός θεός που απεικονίζεται
με δύο δούλαχες: εκείνη του Ποσει?
?ών??ς και εκείνη του Δία. Ο Πώνης αντιπροσωποπεύει τη δύκτυλη θάλ
ασσα και τη γύρα, τα οποία του είναι εγγυvedded από την ά?
?νη??η του να γίνει φύλλο.
Η θαλάσσια φύλλος του Πώνη κρίσιμος χαρακτήρας, που συνδύαζε τη βιωτικότητα και τη δράματική δύναμη της θάλ
ασσας. Όταν ο Πώνης αποδέχεται την ά?
?νη??η του να γίνει φύλλο, η θαλάσσια δύναμη του εκπλησιάζεται, δημιουργώντας μια ψyché γεμάτη από θράσος και ελκωστό πνεύμα.
Ο Πώνης δεν είναι
μόνο ο θεός του Ποσει?
?ών??ς, αλλά επίσης του Δία, του αρχηγέυ του δελφών. Ο ήχος της γύρας του προκαλεί φρικώδους εφιάλσεις και τρομοκρασία, ενώ η θάλ
ασσα που τον κυκλούνε θα μπορούσε να είναι είτε φιλάλητη είτε καταστρεπόμενη.
Συνολικά, ο Πώνης είναι ένας θεός
με διχotomous χαρακτήρες, που συνδύαζε τη βιωτικότητα και τη δράματική δύναμη, ενώνοντας τη θάλ
ασσα και το νυκτορράχησμα σε μια εσωτερική ανταγωνισία.